Το ποτάμι.

Στου ποταμού τα νερά θα χαθώ.

Σε αυτό το απαλό γαλαζοθαλασσοπαρμένο χρώμα θα φύγω.

Δεν θα με βρίσκει κανείς, δεν θα με βρίσκεις εσύ.

Το ρέυμα θα με παρασύρει μακριά.

Μακριά από τα όνειρα, από τον πολιτισμό, από τα δάκρυα.

Δεν θα με βρίσκει κανείς, ούτε εσύ.

Δεν θα παλέψω στιγμή για την ζωή μου.

Και αυτή τη ζαλάδα που αισθάνομαι, την αγνοώ.

Μα αν είναι να πεθάνω, θέλω εκεί να'μαι.

Στα βαθυά, ζεστά νερά του ποταμού.

Εκεί θα βρω συντροφιά, εκεί θα βρω αγάπη.

Όχι στα μάτια σου.

Όχι.

Ω, ποταμέ, παράσυρε με, τράβα με μακριά από τα μάτια του.

Με την βοήθεια σου, ίσως ξεχάσω, ίσως όμως πνιγώ.

Δεν ξερώ, απλώς πάρε με μακριά και εγώ αιώνια ευγνωμοσύνη θα σου'χω.

-Μ