Υπνώτισε με..

Μέσα στου κόσμου το δηλητήριο, δώσε μου το χέρι σου.

Βοήθα με να φτιάξω την διαδρομή πιο όμορφη.

Εσύ κι'γω, εκεί, σε τρία χρόνια.

Μακρυά απ'όλους, μακρυά από κανόνες, απ'όλα.

Επιτέλους στην ευθεία των ονείρων μας θα πορευτούμε.

Ο κόσμος μας περιμένει.

Μαζί. Εκεί, όπου τα πάντα μοιάζουν δυνατά.

Σ'ένα δρόμο γεμάτο, ΠΝΙΓΜΕΝH στα λουλούδια.

Έναν δρόμο περιπλανώμενο στα σύννεφα......

κι'εμείς θα πετάμε, θα ζούμε, ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ.

Cause we are the passengers... and we ride and ride...