Η Χώρα Του Ποτέ

Όνειρα-νεκρά ή όχι.

Η ΟΔΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ

Πώς να'νε άραγε η οδός ονείρων μου, η χώρα του Ποτέ μου;

Θα'ναι ασήμαντη, ίσως και καθημερινή.

Εκεί όμως εγώ θα'μαι ευτυχισμένη, ολοκληρωμένη

Θα κοιτάω τ' αστέρια, και θα ζωγραφίζω το φεγγάρι

και μ' ένα γλυκό φιλί τα πάντα θα σταματάνε.

Ίσως και να βρίσκομαι στη θάλασσα και να κολυμπώ

και με ένα γλυκό πλατσούρισμα τα πάντα θα σταματάνε.

Θα'ναι μια Χώρα σαν όλες τις άλλες. Δεν θέλω καμιά υπερπαραγωγή

Ίσως συναντήσω ανθρώπους αγαπημένους, φίλους, συγγενείς.

Ίσως και να είμαι μόνη μου,

ονειρεύοντας το γλυκό φιλί που θα έκανε τα πάντα να σταματήσουν.

Και η δική σου;